Wyróżnia się następujące rodzaje bloków:

Graficzne przedstawienie bloków w kolejności opisywania.

• a) Blok graniczny − oznacza on początek, koniec, przerwanie lub wstrzymanie wykonywania działania, np. blok startu programu.
• b) Blok wejścia-wyjścia − przedstawia czynność wprowadzania danych do programu i przyporządkowania ich zmiennym dla późniejszego wykorzystania, jak i wyprowadzenia wyników obliczeń, np. czytaj z, pisz z+10.
• c) Blok obliczeniowy − oznacza wykonanie operacji, w efekcie której zmienią się wartości, postać lub miejsce zapisu danych, np. z := z + 1.
• d) Blok decyzyjny, warunkowy − przedstawia wybór jednego z dwóch wariantów wykonywania programu na podstawie sprawdzenia warunku wpisanego w ów blok, np. a = b.
• e) Blok wywołania podprogramu − oznacza zmianę wykonywanej czynności na skutek wywołania podprogramu, np. MAX(x,y,z).
• f) Blok fragmentu − przedstawia część programu zdefiniowanego odrębnie, np. sortowanie.
• g) Blok komentarza − pozwala wprowadzać komentarze wyjaśniające poszczególne części schematu, co ułatwia zrozumienie go czytającemu, np. wprowadzenie danych.
• h) Łącznik wewnętrzny − służy do łączenia odrębnych części schematu znajdujących się na tej samej stronie, powiązane ze sobą łączniki oznaczone są tym samym napisem, np. A1, 7.
• i) Łącznik zewnętrzny − służy do łączenia odrębnych części schematu znajdujących się na odrębnych stronach, powinien być opisany jak łącznik wewnętrzny, poza tym powinien zawierać numer strony, do której się odwołuje, np. 4.3, 2,B2.